* Hüznün Haykırışları Şiiri - Neriman Gök

Sol yanım sızlıyor
Bir gözlerimden akıtıyorum yaşları,
Bir de yüreğimden.
Bu kadar mı insafsızdın?
Bu kadar mı vefasız?
Tek suçum, sevmek miydi seni?
Üstelik de karşılıksız.
Sevgi mi dilenmiştim senden?
Hanlar, hamamlar, yalılar mı?
Ben mi dedim sana
“Gel de gir hayatıma” diye!
Niye?
Niye bu zulüm?
Bu acı niye?
Hüzünler diyarına attın beni
Gökyüzümde bir avuç mavilik kaldı.
Sağ tarafımda, hemen şuracıkta
Küçücük bir de pencere.
Parmaklıklar ardında kaldım
Ömrüm böyle geçecek bu “tecrit” de.

Renk renk ışıklar yanıyor uzaklarda
Vakit sanki gece yarısı
Keskin bir iyot kokusu.
Çektikçe çekiyorum ciğerlerime
Sahildeyim, oturmuşum bir bankta
Derin bir nefes alıyorum sigaramdan
Efkarlıyım bugün… Efkarlı..
Burada sen de olacaktın, hani?
Hani gözlerime baka baka
Okuyacaktın “Mona Roza”yı
Yalancı! .. Yalancı! .. Yalancı! ..
Ne güzel de söylüyor Muazzez.
“Arkadaş…
Yollarımız ayrılsa bile seninle arkadaş”
Ağlamıyorum.
Ağlamayacağım.
Gözlerimden akanlar mı?
Onlar “hüznün haykırışları”

Senin şehrinde her yol çıkmaz bir sokak
Her sokak lambasının boynu bükük
Hanımelleri kokusuz,
Güller.. Renksiz..
Hayat! İşte onu bilemiyorum
O zaten hepten belirsiz..

Dönüş yolumu arıyorum
Bulamıyorum
Her yer birbirinin aynı sanki
Sevda mı?
Yalan mı?
Sen miydi yolum?
Sahi..
Ben hangi diyarlardan buralara geldim?

1.6.2009 Saat: 00.30

Neriman GÖK