Aralık en sevdiğim ay,
Uzun uzun gecelerin hüznü göklerde,
Erkenden kararan günlerin telaşı bizde
Sahillerin rüzgar ile söyleştiği günler…
İşte o günler,
Gözlerinin falezli kıyılarında oturmuş bir adam,
Hıçkıra hıçkıra ağlamakta.
Kirpikler,hatta yerdeki taşlar bile alışkın tuzlu gözyaşlarına ama,
Bu seferkiler biraz acı sanki.
Uçurumlar da alışkındır umutsuz düşlere,
Birkaç gümüş martı süzülüp gözlerinden
Parçalanıp düşüyor yere.
Aralık en sevdiğim ay,
Kar yağabilir pembe göklerden,
Üşüyorken balkonda saksılar
Güneşte gülümseyebilir maviliklerden.
İşte o günler,
Gözlerinin karanlığında kaybolmuş bir adamın,
Düşünceleri düşer dalgalı sulara,
Aldırmaz dizlerinin titreyişine.
Sarımsı ışıklar yürüyorken sahile
Saçlarına düşen karları fark edemez bile
İşte o günler böyle başlar!
Sabaha karşı kıyıya vurur düşündükleri.
Caner GümüşKayıt Tarihi : 11.8.2007 02:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!