Hüznün Gözyaşları Nasreddin

Benim şiirlerim hüzün kokar
Bilir misin Nasreddin?
Önce bir burukluk çöker dudaklarıma
Yüzüm düşer
Dökülür birkaç damla gözyaşı
Bu duyguyu tattın mı hiç Nasreddin?

Tur Dağı'nda buluşalım seninle
Okuyalım gökten inen kitabı
Ellerini aç semaya
Ve saklama gözyaşlarını
Ben de zaman zaman ağlarım
Benim de ruhum kanar Nasreddin

Bu şiiri sen öldün diye yazmıyorum
Sen de biliyorsun Nasreddin
Ölüm ayrılık değil bize
Hadi, uzat ellerini
Kapım da gönlüm de açık
Gel helalleşelim, tövbeleşelim
Mahşere kalmasın hesabımız
N'olur Nasreddin?