Hüznün Gözyaşları

Ruhumu sarmış derin yalnızlık
buğulu camlara dost dertleşirim
kederim mavi gri öfkeler
acı bir kahveyle selamlaşırım
hatırlı yalnızlıklarım var benim
geçmişi dillendirmez suskunluklarım
her yüze gülene aldanmışlıklarım
sis dağlarının ardına saldım
beyaz bir güvercin oldu umutlarım
çaresiz unutkanlıklarım var benim
ben olmak için çabalamışlıklarım
şimdi çaresiz vedalarım var benim