Hasret ipini omuzladım bu hayat yolunda
Ben hep bu şehirde yalnızlığa gömüldüm
Kördüğümler atıldı yüreğime sonunda
Bir ayrılık şarkısının notalarında çözüldüm…
Unutulmuşluk acısıyla çıktım yola
Kendimi yalancı gülüşlerin arasında buldum
Kaçırdım ölüme beş kala
Kayıp bir şehrin kıyılarında kayboldum…
Kavuşma hayaliyle beyhude geçti günler
Ne gidenden haber vardı ne bir mektup
Çaresizliğe ağlayarak geçiyor geceler
Belki bir gün döner sözcüğünü çoktan unutup…
Bu kurulan kaçıncı cümle edilen kaçıncı sitem
Fayda yok çoktan silinmiş hatıralar
Unutabilir miyim bu şehri terk etsem
Yol vermez ki unutulmaz acılar…
Bitmez bilmez mi bu hayatın matemi
Yetmedi mi çektiğim çileler döktüğüm gözyaşları
Tükettim artık kağıdı kalemi
Ben gördüm ama anlatamadım yaşananları…
Bir nefeslik dermanım kaldı sığar mı cümleler
Anlatabilsem de işitilir mi hiç
Unutulsa da yaşanan acı günler
Hüznün gözyaşları silinir mi hiç…
Kayıt Tarihi : 22.7.2010 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!