Hüznün Gecesi Şiiri - Hakikat Sahibi

Tanrı'nın yalnız bir kulu öldü bu gece
Kan sızdı göğsünden ayaklarına ipince, ipten ince
Gördüm onu son nefesini verdiği yerde
Huzur içinde sakince uyur bir halde
Çırılçıplak, anadan üryan halde
Göğsündeki kanı gözüme bulaştı, kan doldu gözlerime
Aktı gözümdeki kanlar gözyaşları şeklinde
Kim bir çare bulur, kim bir yaş döker bu derde?
Çekildi ruhu göğe, kalktı ruhunu esir eden perde
Bu ince ruh, sığmadı artık bu bedene
Sorulmaz hiç sebebi, bağlanmaz bir nedene
Veda ettim ona, son kez baktım yüzüne
Yüzü gülüyordu hâlâ, isyan edercesine
Sardım onu kardan beyaz bir kefene
Gömdüm kimsenin bilmediği, ayak basmadığı bir yere
Ve işte şimdi ben de gidiyorum
Hiç kimsenin bilmediği bambaşka bir yere