Hüznün En Yakın Yanın Senin

tutumlu bir çocuğum ben,
iyisi kötüsü
güzeli çirkini
ne yaşadımsa
biriktirdim durdum....
tüm renkleri ağırladım
her bir köşemde.
öyle kalabalıklar ki içimde
biri ayakta kalsa
zorla tutup oturturum kendi yerime.
kapımın mandalı yok benim
gönlümün de...
tut elinden getir kendini,
kendini ve kendinde biriktirdiklerini.
uzak yakın demeden
aşalım dağımızı tepemizi
derelim yaban güllerimizi
dünya küçük...
biz dünyadan büyük...

görüyorum hüzünlüsün
ve hüznün bana en yakın yanın senin.
biliyorum
teraziyi tutturamadın bir türlü
bir iki yalpaladı
bir iki kararsız kaldı;
dedim ya teraziyi tutturamadın bir türlü.
hüzün kefen hep düşükse
inan sormam neden diye
ama öyle yağma yok
herşey bitmedi ki daha.
hadi aşalım dağımızı tepemizi
derelim yaban güllerimizi
eşitlenelim...