Hüznün Değirmeninde Şiiri - Fatih Ataşçi

Hüznün değirmeninde öğütüldüm.
Masumiyetime tütün ektim.
Derin bir kuyudur kalbim.
Girin içine, dalın derinine.
Neler söyler sizlere.

Sevdam; yazılmamış bir şiirdi.
Yakılmamış bir türküydü.
Bestelenmemiş bir nağmeydi.
Hallerime hal katan nefesti.
Her haliyle binlerce hevesti.

Duvaklaşan bakışlardaydım.
Dar boğaz sularındaydım gözyaşlarımın.
Anın ansızlığındaydım.
Düş içime düş, düş perimdin.
Hazanlarıma bahar katan hülyalardaydım.

Kalp selinin yağmur sularıyla yıkandım.
Suratımın asfaltına vurgun yemenin izleri.
Tükenen yarınlarım kırık bir gitarın sessizliğinde.
Ney seslerine sinen ölümcül yanım.
Her sesin her nefesin tüter hücrelerimde.

Kuşluk vaktinin asma köprüden bahçelerine girdim.
Ritimsizliğime kelebek düşlerimin akşamlarını kattım.
Ben de bu hayatın köstebeklikliğini aldım, attım.
Yitirdim seslerimi, gözlerimi renksizliğe boyadım.
Sensiz idam sehpasındaydım duasızlığımın.
…………………………………………
Hüznün değirmeninde öğütüldüm.

09.05.2015
Fatih Ataşçi