Hüznün, Çaresizliğe Evrimi

Yaşam sancısı aralanıyor,
Ve aralandıkça ağırlaşıyor zihin.
Tüm kargaşalar uçurum tazeliyor
yere çakıldıklarıı her an.
Ontoloji yalan söylemeye devam ediyor,
hiçliğimize baka baka.
Notalar geldikleri yere geri gidince,
Daha da delirtiyor bizi bu derin sessizlik.
Önce ölümü hatırlıyorum,
Sonra ölüm hatırlatıyor kendisini bana.
Ve ben bir uçurum daha tazeliyorum,
Ölümü hissettiğim her anda.