Hüznün Başını Uzattığı Buruk Bir Güzelli ...

dalgalar sahilde
binlerca yıllık türküsünü
söylerken...
ve
bir saka kuşu öterken
kuytularda...
gülümseyerek bakmıştık
birbirimize...

yağmur sonrası toprağın kokusunu
çeker gibiydi
içime çektiğim teninin kokusu...

ben seni;

engebeli yokuşlarında sevdim...
hayatın daracık sokaklarında...

gözlerimizdeydi çaresiz yakınmalar...
yüreğimiz;
tepeleme acılarla yüklüydü...

tüm renkleri bir anda içmiştik sanki!

hüznün başını uzattığı,
buruk bir güzellikte sevdim seni!