Neden filizlendi hüznün baharı
Sevilmek uzak kalmıştı bedenimden
Tuzaklarla mı doluydu sevdanın yolları
Susuyordum, hayat akıyordu ellerimden
Susmak, kabullenmek zor değildi esasen
Çekilen acılar diniyordu ya bazen
Göz yaşlarım yanagımdan damlıyorken
Sevilen umursamıyordu peki ya neden
Yaşadıkça eksiliyor muydu saatler ömrümüzden
Mutluluk ve hüzün peşimi bırakmıyorken
Çogunlukla da bir başıma dolaşıyorken
Efkarlanırdım, anlatamazdı dudaklarım konuşuyorken
Bitmek tükenmek bilmeyen bir umutla
Hala geleceğin güzelliklerini hayal ediyorum
Geceleri geçmişimle yalnız kalınca
Hüznün baharına rağmen gülümsüyorum
Kayıt Tarihi : 9.2.2019 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirin Hikayesi Yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!