Hüznün Avuntu Resmi

Gurur perdesi ardında göz kırpar
Kendine el
Ele kendin yanın

Kıyamet kopar içinde
Her gülüşte göz bebeğin yalancı
Her seziş sevinçsiz kalbin günce adı

Kurban olur
Dilinde “seni seviyorum” yerine
Yalanı şahadet bulursun

Geceleri duygular duyarlaşır
Sessiz akan gözyaşında
Ne afet çığlıklar yankılanır
Bir kurşun
Bin umuda...
Kirpiklerin gölgesinde
Duyarsın, yaşarsın

Mazinin yarı açık penceresinden
Güneşler doğar sonra;
Dudaklarında düşen közün izi
Dokunursun geçmeyen tatlı sızısına
Toprak tohum çatlatır
Atlas olur gök, yıldızları serer ayaklarına
Doğum sancısı ışıltıları
Vurur en vurgun haliyle göz pınarlarına
Yeniden doğarsın sabahına
Avunursun işte...

Yine gece
Her gece gibi...
Özlem kadar evren
Evren kadar sevgin
Anlasana
Başlayışta aşkın gölgesi olur
Bitişte hep yakan gerçeği....