Hüznün Ateşi Şiiri - Rüzgar Üren

Onuncu senfonisi çalarken güzün...
Sararan gözlerde, nedir bu hüzün...
Durmadan bana baksın o güzel yüzün...
Dağlardan gelinlik düştüğü vakit ...
Cansuyunu alınca eriyen kardan...
Kendimi bulacağım aktığım yerden...
Bir gramafon olacağım baharın ortasında...
Bir mısrada , yeşermek için beklerken ben.
Üzerime basacak bir kaç sıcak ay...
Melodisi geliyor hüznün, küf tutmuş daldan...
Bir yaprak daha düşüyor, papatyanın tacından...
Baharın ilkinden damlıyorum sonuncusuna...
Beni her baharın sonunda böyle güzel hatırla…
Onuncu senfonisi çalarken güzün...
Sararan gözlerde, nedir bu hüzün...