Hüznümün Yaraları Dikiş Tutmuyor

Ruhumun derin dehlizlerinde
Usumu kemiren bir soru;
Hayalini kurduğum hayatın neresindeyim?

Kanadı kırık umutlarım gökyüzüne hasret
Bakakalıyor gözlerim.
Enkazı ne büyük gönül şehrimin.

Hüznümün yaraları dikiş tutmuyor
Gözyaşlarım mayalıyor acılarımı.

Kendime kızmalarım haddini aşarken
Kanımın son damlası
Sızlatıyor parmak uçlarımı

Zarar ziyandan da geçtim artık
Faturası bana kesilecek ya ömür varımın
Pazarlık payı da olsun içinde
Üç aşağı beş yukarı
Artık kaça denk gelirse.

Pazar çığırtkanı gibi
Susmayan çığlıklar birikirken zihnimde
Kimin vebali bu yakama yapışan.
Gitsem gidilmez,
Kalsam çekilmez…

...türkmenkızı...