Yaşadığım hüzünler arasındaki
Mutlu nefes alışlarımsın sen
Duraklamalarımsın.
Hüznümün virgülüsün / soluklandığım.
Hasretleri unutup / umutlandığım.
Gecenin karanlığında
İçimi aydınlatan bir mum ışığı,
Açlığımı susturduğum bir lokma ekmek
Penceresiz odalarımın aydınlığı.
Hüznümün virgülüsün sen
Özlemeler ve bekleyişler
Gider bizden çok uzaklara
Sen yanımdayken.
Mutluluk tırmanır doruklarıma
Mehtap / ikimizin üzerinde yıkanıyorken.
Hüznümün virgülüsün sen.
Bir gidensin / bir gelen.
Ama yetmez bana bu duraksamalar
Gitmemek üzere gel istersen!
Yıkabilsen aramızdaki duvarları
Ah ne olurdu sanki
Hüznümün virgülü değil
Noktası olabilsen!
Kayıt Tarihi : 18.12.2003 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sizi burada okuyor olabilmekten son derece mutlu ve yine her zaman ki gibi çok güzeldi...
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)