Geceye güllerin uslanmayan çığlıkları yaslanmakta
Gurbetimde yaşattığım kırlangıçların nefesleri de
Daha kanmadan ardımda kalan küllerin sıcaklığına
Kül rengi güllerin kızıllığında uslanmadı kalbim de....
Kalbim!
Yağmuruna vurgun bir ateşe tutkun!
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Huznumuzle akran dusler... Aslinda insan acilariyla ayni yastadir, ya da insan aci cektikce buyur ve guzel bir soz 'agac topraga aci verdikce buyurmus'. Kalbimizi herzaman deniz fenerinin isingindan med-cezirlere kosuyor, kendini yaralamadan, yarilmadan duramiyor. Kiyilar butun mektuplari tasiyor usulca, herseyden haberleri var dalgalarin. En cok onlar acitiyor kiyilarini. Kiyi olmak her dalgaya! Mumkun mu?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta