Bak geldi yine Eylül:
Hüznüyle, hazanıyla.
Kendimi bildim bileli sevemedi bu ay beni.
Benimse yapraklarım kurudu her Eylülde.
Turuncuyu severdi Eylül.
Turuncu yapraklarımı dökerdim bahçeme.
Benim yapraklarımdı hüznüm, hazanım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta