Bak geldi yine Eylül:
Hüznüyle, hazanıyla.
Kendimi bildim bileli sevemedi bu ay beni.
Benimse yapraklarım kurudu her Eylülde.
Turuncuyu severdi Eylül.
Turuncu yapraklarımı dökerdim bahçeme.
Benim yapraklarımdı hüznüm, hazanım.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta