Hüznüm'e Şiiri - Hatice Nayır

Hüzün,
Eskimiş kentimin soluksuz yalnızlığı
Ne kadar da güzel kokuyorsun.
Çocuk çocuk bakma öyle
Yüreğime akıyorsun.

Bir sevda var gözlerinde
Biliyorum, korkuyorsun
Gittiğin kadar gelecekler bu kez sana
Görmüyorsun.

Hüzün,
Kaybolmuş ruhumun korkusuz arkadaşı
Ne acılar saklıyorsun
Bir daha bitmeyecek bu aşk
Bilmiyorsun.

Hüzün,
Bittiğin yerde kal artık
Hayat sonsuzluğa bir yolculuk
Tek başına
Çekilmiyorsun.