Anne ben yaşamak kadar mahpusum
Bir Anka kuşunun ciğerlerinde
Sallama beşiğimi uyku tutmasın
Yolla bahçelerde ölüp bir koşum
Gönlüne bir damla hüzün atayım
Gizli kuşlar bir daha anlatmasın
Tren yollarında kaybolduğumu
Korkusuz musallada son kez yatayım
Sirenler uyarsın varsın zamanı
Kurtarsın hayatı bu bekleyişten
Anne bu ölümüm fırtına değil
Tahta atlarımı yemle ve uyut
Belki bir haykırış tiz ve iğreti
Bir kavgadan değil, bir yükselişten
Böldüler zamansız uykularımı
Koynunda hüznümü ah ile büyüt
İntihar korkuya bulaştı sanma
Gönlümde yar diye kan besleyişten
1992
Mucip KınaKayıt Tarihi : 1.11.2007 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!