Gitmişti
Ellerimden artık sıcak akışın
Tebessüm içinde eksilmedi o bakışın
Artık
Yalnızlığın vazgeçilmezi adıyım
Kaldırımların arkadaşı bir ayazdayım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?