Hüznüm Şiiri - Sedat Erdoğdu

HÜZNÜM DE GÖNLÜM GİBİ

Hüznüm,
Solan gün akşamında
Rengini bulmuş gibi
Gayesiz yas tutmakta...

Gönlüm,
Esen güz rüzgarında
Zavallı hüznüm gibi
Aşkınla sararmakta...

Ruhum,
Sönen mum ışığında
Titreyen duman gibi
Zamansız savrulmakta...

Bahtım,
Dipsiz kör kuyularda
Sessiz bir çığlık gibi
Çıkar yol aramakta...

Sızım,
Çaresiz karanlıkta
Sönmüş bir yıldız gibi
Mehtaba göz kırpmakta...

İçim,
Sanki bağ bozumunda
Sıkılmış şarap gibi
Bir sarhoş dudağında...

Hüznüm de gönlüm gibi
Ruhum da bahtım gibi
Sızım da içim gibi
Yanmakta kavrulmakta ...

Sedat Erdoğdu