Hüznü Üstüme Düştüde Akşamın

Bir hüznü üstüme çöktü akşamın
yüreğimin ucu köze dokundu
perdesi çekildi buğulu camın
kelimeler süzüldü söze dokundu.

Nedamet, nedamet heybemde azık
şu batan güneş mi sevdiğim yazık ?
bu asi ömrümde yüreğim ezik
hançerin bir ucu öze dokundu.

Kelimeler harfler bir gelsin dile
bir kalem bir reyhan kokusu ile
ayrılık kavurdu hem bile bile
acısı, sızısı bize dokundu...