HÜZNÜ TOPRAĞA GÖMDÜM...
Hayatın yediveren gülleri varken,
Güneş her zaman tüm enerjisiyle doğarken,
Yıllar acılara aldırmadan akıp giderken,
Hüznü toprağa gömdüm, gülmeyi incitmesin,
Rüzgârlar meltemler estiriyor,
Sevmek sevilmeyi kuşlar bile biliyor,
Mutluluk istenirse her zaman geliyor,
Hüznü toprağa gömdüm,aşk onsuz ölmüyor.
Ne sessizlikler sessiz, ne suskunluklar bensiz,
Hayat hüzünsüz mavi beyaz, artık olmayacak ayaz,
Ağaçlar çiçek açacak, dudaklarında ise şiraz
Hüznü toprağa gömdüm,yaşamak lazım biraz…
26.05.2008
HÜSEYİN AKÇAM
Kayıt Tarihi : 26.5.2008 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)