Ağzında kuş sürüsü
Göçüyor aşka doğru...
Kanatlarında umudun sesi,
Gözleri aşkın ta kendisi...
Hüzn-ü Sevgi
Ağzında kuş sürüsü
Göçüyor aşka doğru...
Kanatlarında umudun sesi,
Gözleri aşkın ta kendisi...
Hüzn-ü Sevgi
Yalnızlığın yarasıydı geçen,
Kokusunda, dokusunda...
Aşkın bakirliğiydi gelen,
Gözlerinde, sözlerinde...
Hüzn-ü Sevgi
Dedim ki:
Kimse sevda yangınını bilemez,
Öbek öbek olmuş külleri sıyırıp gerdanından,
Kimse mavi göklere aşk gibi hükmedemez...
Dedi ki:
Hüznün merdivenlerini saran
Yarasa gözler,
Peşisıra koştuğum heceli sözlerin imgesinde duran sevdam...
Bastığım topraklar gelincik kızılı;
Ateş, bazen alevden...
Aşk geçiyordu yaman sokaklardan...
Akasyalar gözlerini dikiyordu,
Etrafı saran nazenin kokuya şaşırmışçasına...
Aşk!
Aşk diyordu sevgililer;
Bildiğin üzre sevdiğim;
İçimin kıyılarında dans eden
mavi bir su'sun sen.
Hüzn-ü Sevgi
Parmak uçlarıma değerken dudakların,
Yüreğimde çağlayan notalara ses verir yarınlarımız...
Hüzn-ü Sevgi
Sahici bir aşk;
Sararsa ruhu ta ezelden...
Sinerse yüreğe sevda kokusu,
Durma göğü titret..!
Alna yazılmış aşk;
Sen avuçlarımdan öptüğünde;
Ay şaha kalktı.
Yıldızlar gerdanıma kolye taktı.
O gün "Aşk" ibadet sayıldı.
Hüzn-ü Sevgi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!