Hüzünü sana, seni de şafağa yazdım,
Acı diye...
Yüreğime "Sus!" dedim, sustu...
Gözlerime "Dur!" dedim, durdu...
Kalbime "Atma artık!" dedim,
"Olmaz!" dedi.
"Yanman gerek, kül olman gerek!"
diye fısıldadı usulca.
Ben de bıraktım ellerine,
"Yak, yakabildiğin kadar!" diye.
Ama kül et dememiştim...
Kayıt Tarihi : 21.4.2024 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!