yolunda tökezleyen
uzun yeleli dorutaylar
söküp götürdü öfkemi
hüznü kaldı eylülün
eğreti durur yüzünde
yaralı düşlerinden kalan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yapraklar sararıp solarken
Bir hüzün mevsimidir sonbahar
Baharın sonunu yaşarken
Güneş üşür
Kuşlar üşüşür
Kutlarım ustam
HÜZÜNLÜYDÜ DİZELER... EYLÜL OLUNCA İSMİ, HÜZNÜ DE ANIMSATIYOR.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta