Gelince hüznü güz olan eylüller
Sırra kadem basar güller bülbüller
Bir gam muamması çöker ruhuna
Sanki sessizce akıp giden zamanın
Kim bilir belki de budur sebebi
Serin gecelerdeki uzamanın
Gülmez güller, ötmez bülbüller
O gizemli eylüller geldiğinde
Sanki her şey yutulur yavaştan
Dram mavisi bir faniliğin
Gün geçtikçe kararan deliğinde
Masallara kaçan kadındır artık
O zindelik köpürten baharlar
Hele o zümrüt tuluatlı ağaçlar
Sanki birer ikişer dallarından
Kopup giden yapraklarına ağlarlar
Hüznü güz olan her eylülde
Yapraklar tek tek yere düşünce
Doğum sancısı başlar hüzünlerin
Bakışlar dalgın, kafada bir düşünce
Bırakın nutku tutulmuş geceleri
Keyfi bile kırıktır artık gündüzlerin
Kayıt Tarihi : 14.11.2013 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!