hüznü eritmek içimizle Şiiri - Rabia Can ...

böyle akşamlarda bir yeşil birde mavi geçer içimden
buluştur onları orman ve deniz kavuşsun birbirlerine
sar gözlerinde incitme ne maviyi nede yeşili
çicekler açsın bakışlarının değdiği her yerde
hiç olmasamda hayatında ara sıra sözleş benimle..
bi çay iç bi yerlerde, çiceklere dokun
kedileri sev,
çocuklara bişeyler anlat..
bi ses yolla hiç olmasamda ben.
sen varsınya..
sana dair bişeyler..
tüm mutsuzluklarını sar yüreğinden ıslanmış bir kağıda at denize..
ve değiştirmek istediğin tüm yönlerini ömrünün
şişelemeyede gerek yok bulur onlar adresini
hayatı düşünüp yanan kaç kişi kaldıki.
biz buluruz her seste kendimizi.
sen gittinsede bir söz yolla...

ki terkedip gittiğin iyide oldu
bu mutsuzluklar çevrenini
herkes doları senetleri işleyip sunarkaen hayata
kaç kişi kaldıkki hüznü eri, tip
sevda dolu satırlara çeviren
azalırkeen içimiz..
kaç kişi kaldıkki
mevcut mutsuzluğumuzu
kaybettiğimiz mutlulukla ölçen..