Hüzün;
Karanlık, dipsiz, kör bir kuyu
Açmış kollarını oracıkta
Öyle sessiz, öyle kendinden emin
Uğrak yeri aşk vurgunu yüreklerin.
Bekleme beni ey hüzün!
Kapılmayacağım davetkar karanlığına
Acımasız kolların saramayacak ruhumu
Rüzgar olup savuramayacaksın beni çöp misali
Atamayacaksın uçurumlardan
Dalga dalga vuramayacaksın kayalıklara
Yüreğim esirin olmayacak
Gezdiremeyeceksin pazarlarda
Kazma döven nasır tutmuş ellerim
Tutunmayacak tek bir dalına
Başımdaki yazma gözyaşı silmeyecek.
Bekleme beni ey hüzün
Gökkuşağı çıkacak az sonra
Hem tuttuğum dilek var daha kayan yıldızda
Umutlarım var beyaz
Güneşi gören gözüm
Mis kokulu portakal çiçekleri misali rüyalarım
Bekleme, bekleme beni ey hüzün isyanlardayım.
02.05.2010
Özlenen Deniz İnançKayıt Tarihi : 2.6.2010 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!