05/04/1979 - Cihanbeyli/Konya
Zalim dünya, zalim insan, mazlumlar ağladı
Gözyaşları sel oldu ve âlem de sular ıslandı
Doyumsuz beşerin gözü ölmeden doymadı
Bindiği nefis atı koştu çatladı, yular ıslandı
Öksüz ağladı, yetim ağladı ve yavrular ağladı
Acımak nedir unutuldu ve vicdanlar paslandı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta