Eski bir zaman türküsü çalıyor,
Dillerde mistik bir şiirin en kırık dizeleri,
Aydınlanmakta karanlık olan, bir hüzün kalabalığında.
Kadınlar var, gün ışığında kadınlar, dere kenarında çamaşır yıkayan, hüzünlü,
Uluması gibi yurtsuz kalmış bir canavarın,
Rıhtım boyuna yürümek istemesi gibi garip bir hamalın,
Teninden kış vakti boşalan ter gibi hüzünlü,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman