hasretin rengi yok bu şehirde
paslı ve soğuk bir demiri katık yapmak gibi herşey
otobüslerin duraklarını unutup
hep aynı iç çekişlerle yol alması gibi
bir çarşı yalnızlığı şimdi üzerimde taşıdığım
sokaklarda başka bir kahverengi uğultu
başka bir ölüm tuhaflığı sığıntı parklarda
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta