Hüzn-ü İlham Şiiri - İlhami Bulut

Bu melali de gidermeli hüzn-ü ilhamın
Gülgûn bir piyalede son bir yudum gibi
Bir yudum gibi, çekmeli bu şeb-i aşkı
Bu şi’rin anlatacağı zarif ve leyli kadın

Yağmur ırmağını leylim bağladım sana
Eteklerinde derya, dağ ve bulut benim
Kuraklıktan çıkıp, çırılçıplak sarılmaktır aşk
Zülüflerin sanki bir Nisan Kulübesidir bana

Niye yapıştı ki didelerine giryende buseler
Aşk lezzeti müşterektir yok mu bir ikramın
Mantığa düşmez yolumuz bu muhal alemde
Yalan yerde bir işi olmaz bu hüzn-ü ilhamın

Göçmen kuşlarla bu alemde sefer eyledik
Niye ayaklarımıza dolaşsın ki bu gök kubbe
Kitapta bir yerde mihri mah bahsinde geçer
Şiir olur hüzn-ü ilhamı göçüp giden aşıkların...