Alışmak, acının vardığı son durakmış,
Gülebildiğinde bir insanı yabancı eden...
….
Son söze dek hayat, bir ömür beklermiş,
Can çıktığında dert, bir huzurla çekip gidermiş…
…
İklimler dünyası bir ufuk çizgisinden başlarmış,
Her kalbin güneşi, bir doğar bir batarmış…
…
Kırk satır yazsan da sevgi sevgiymiş,
Mezar, nefret çoğaldıkça iki kişilik yer verirmiş…
…
Kimler gelir, kimler gelmez umurunda olmazmış,
Hisler, insan ölünce vurdumduymazmış…
Kayıt Tarihi : 10.7.2011 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!