Kapkara bulutlar kaplamış gökyüzünü
Güneşimi arıyordum derecektim çiçeğe
Kara bir çarşaf gibiydi simsiyahtı ufuklar
Akarken hüzme hüzme aydınlık yüreğime
Haps edilirken düşünceler soğuk zincirlere
Durmuyor aydınlık nedensiz karanlık yerde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
