Huyun Kurusun Yağmur Şiiri - Nebi Ünler

HUYUN KURUSUN SENİN

Hani yıllardır unutmuştun
Zehrinle yürek temizlemeyi
Hani kaynağını kurutmuştun

Dur diyorum durmuyorsun
Kör olası gözlerim
Neden kurumuyorsun!

Belliki silinmiştir
Cana can bellediğin,
Bir ölü bilinmiştir!

Babanı pek severdin
Sen yokken, gömülmüştü
Bir tek damla dökmedin!

Hüzünlü boyun büktün
Ananın arkasından
Sadece bir diz çöktün!

Tükçe konuştun ama
Vurdular sende seni
Teşekkür o Sisgam’a!

İmkansız düştü zaten
Gözyaşınla yıkanıp,
Unuttun hakikaten!

Yılgın Yağmur vuruldun
Huyun kurusun senin,
Ağladın da duruldun!

Adanasız, 04.03.15 – 04.53 Yılgın Yağmur