Huyumdan Oldum Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Huyumdan Oldum

Karanlık talihim güneşe hasret,
Yıldızım sorarken ayımdan oldum.
Tek Kadir Mevla'dan beklerim nusret,
Hoşgörü dedikçe huyumdan oldum.

Gelenek dediler, sabretmek lazım,
Sakala, cübbeye etmeli tazım,
Kışları yaşarken değişti yazım,
Şerbeti sundukça suyumdan oldum.

Uzanan el varsa boşa çevrilmez,
Kökleri yaşarken çınar devrilmez,
Dile edep gerek, her laf savrulmaz,
El pençe durdukça boyumdan oldum.

Ağalar, paşalar sazını çalsın,
Sevenin hakkı yok muradın alsın,
Her fikir söylenmez, içinde kalsın,
Örf, adet uğruna oyumdan oldum.

Aklını kullanma, sakla yarına,
Sen çalış, birisi bakar karına,
Terlerin yetişir vücut harına,
Maraba misali payımdan oldum.

Malın verimlisi düşmez payına,
Ballı parmak varsa önce dayına,
Nasip seni bulur, sevmek neyine,
Gönlüm var deyince köyümden oldum.

Mustafa Hoşoğlu
06.11.2016