Huysuz zamanlara vardı ömrümüz,
Âlemin fendine akıl ermiyor.
Şimdi paralelde gezer gönlümüz,
Eyik düzlemlere ikrar vermiyor.
Ne kutu, ne tezgâh ehline düştü,
Bugün çağlayanlar sanma hep güler.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız