Sinirli ve huysuz bir veda bıraktın geride
Elim, yüzüm, gözüm, kokun
Ve aşkın ortasına kızıl bir çiçek kondurup karanlık atlarla gittin
Ben kalandım
Kartallar yüksek uçamadı bu gece
Karşımda deniz parçası
Dışımda karanlık içimde bir ağırlık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta