Huysuz Ve İnatcı... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Gel inat etme
ben geçmişimi özlüyorum
düşler kentinde kaldım san’ki
geceyi gündüz sanıp güneşi arıyorum

gel inat etme
hangi rüzgar alıp gitti bilemem
gecenin karanlığı hep içimde
deliyor yüreğimi dağ gibi
bugünde görünmez çığlıklarım

bulutlara sesleniyorum
dışar’da ayaz
ben içer’de boğuluyorum
gel inat etme
doğsun güneş

alışkınım yalnızlığa
mevsimlere dokunamam şimdi
gel inat etme
rüyamda bile söylüyorum
o büyük şarkıları

sen neredesin
her sabah özleyerek uyanıyorum
sessiz yağan yağmur bile
ürkütüyor bedenimi
rüyama dönmek istiyorum

gel inat etme
sensiz alıp verdiğim nefes
içi san’ki korku dolu
gökte bulut yerde toprak
ben kendimle özleşmek istiyorum
gel inat etme
adı olsun huysuz
zaman öyle dursun bizde böyle...
Hüseyin YANMAZ
30/05/2018