Sevgiliye şefkat vermek yerine şefkat bekledik…
Kalpsiz düşler kurduk, yıkıldık… Yıkılanı düşünmedik.
Sevdiğimizi dudaktan saydık, kör olan biz olduk,
Yağmuru çok sevdik, yağmurda hiç beraber olamadık,
Sevdik, sevdiğimizi beyaz kefene koyup göz göre göre gönderdik.
Sevdik, sevilmeyi hak etmedik bu beyhude dünyada…
Sevdiğimizi kırdık, üzdük, ağlattık, hiç düşünmedik…
Sorunu onda aradık, hiç üzülmedik…
Parayı sevda bildik, aşkı menfaat…
Hiç bilemedik sağır olduğunu…
Yanımızdayken sevmedik, gidince de…
İlk kurşunu biz fırlattık, geriye kalan parçalarını öpüp kokladık.
Toprak olduk, rüzgar savurdu kayıp kentlere…
Sevgiliyi aradık, meğer sevgili kefende…
Kayıt Tarihi : 8.5.2013 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!