Huysuz... Şiiri - Nurcan Işık

Kaç yıl oldu hatırlamıyorum,
Yitik Hayeller Sokağı'na taşınalı.
Hergün, herbir santiminde
yeni bir kırıklıkla karşılaşıyorum..
Bugün posta günüdür, diyorlar,
olsun, yok beklediğim bir haber,
zaten hiçbir tanıdığım da yok yeryüzünde,
yanlışlıkla çalan olsa, sağırdır kapım,
duymam;
' işime gelmez duymak'....

İçi kaybetmekle dolu
şarap kadehleri gibi,
peşpeşe saatleri deviriyorum.
Rüyadan yana yasaklıyım,
pazarlıkta kaybettim düşleri,
her gece, kirpiklerim tek tek
kara saplı bıçaklara dönüşür,
ne taşıyabilirim gözkapaklarımı,
ne de örtmek mümkün sonsuza,
uyuyamam;
' vakit kaybı uyumak '....

Kan emici bir Yarasa'nın
tepe taklak dinlenmesi
değil midir ki şaşkınlığından....
Şimdi tutturmuşlar,
garip bir oyuna çağırıyorlar beni;
kapısı kendinden büyük
bir kalenin değiştirecekmişiz kilitlerini.
Banane aman, kim isterse geçsin kapıdan,
oynayamam;
' acımı siler oynamak'......

b.düzü, 12 Mart 2000
Nurcan Işık