Hüveydâ Şiiri - Urfalı Mehmed Şevket

Her zerrede bin hikmet ü esrar hüveydâ
Takdîs kılır nâmına a’lâ ile ednâ
Kıldın nice gümrâhları Sen âif ü dânâ
Sübhâneke sübhâneke yâ Halika’l-eşyâ.

Musâ’ya kılıp vâdi-i Eymen’de tecellâ
Ruh oldu Senin lûtfun ile mehdde gûyâ
Etdin niceyi aşkın ile mazhar-i Esmâ
Sübhâneke sübhâneke yâ Halika’l-eşyâ.

Âriflire kıldın gam-ı aşkın ile irşad
Kahrınla bizi eyleme dergâhından ib’âd
Kimse edemez lûtf ile ihsanın ta’dâd
Sübhâneke sübhâneke yâ Halika’l-eşyâ.

Dûr etme bizi iki cihanında kereminden
Aşkın ile mest eyle ba’id et eleminden
Pür oldu cihan feyz-i nevâl-i ni’amından
Sübhâneke sübhâneke yâ Halika’l-eşyâ.

Şevket kulunu vâsıl-ı esrâr-ı ma’âd et
Tevhidin ile kabil-i irşâd-i vedâd et
Çirkâbe-i dünyada koma pâk nihad et
Sübhâneke sübhâneke yâ Halika’l-eşyâ.