Hüveyda Şiiri - Numan Akkoyunlu

Vira dedi gemiler yelken açtı sevdaya
Dalgalarda hep deniz, köpüklerinde mercan
Ölümüm pahasına giderim Hüveyda'ya
Gönül sabır işliyor, titretiyor heyecan

Ey canımın cananı gel gönlümün mihmanı
Kavuşunca ayrılma, ebet bende kal bari
Bulamam ki bir daha senin gibi feymanı
Görürsün mutlak benden izzet-i, itibari

Tut elimden Hüveyda olsun gönül visali
Haykıralım âleme biz olalım aşikâr
Dağıtalım efkârı rüzgâr bulut misali
Eselim, estirelim artık gama kim bakar?

Efsunlu bir geceye yıldızlarla doğalım
Dolunaya nazire mah-ı cemalin yeter
Gökyüzüne serilip karanlığı boğalım
Buğulansın nefesler bitsin bu elem keder

Sensizlik hüzün bana, sen benim iki gözüm
Yâr, sende ki o gözler; salkım üzüm kanıma
Seni sende arama sen benim ta can özüm
Ben sensiz yaşayamam âlem şahit anıma

Akrep, yelkovan gibi on iki de örtüşek
Hiç açılmasın makas, durduralım saati
Esen rüzgâr yelinde saçlarına üşüşek
Can ciğer olan canda yaşayalım hayatı

17.12.2012