Hususunun Selefi

Yine şehrin üstüne sis bulutu indi
Yine göremez oldum metrelerce ilerimdeki denizi
Yine yaralı ellerime bir duman sindi
Yine bir bakire dizdi allı pullu çeyizi

Yine takvimden bir gün geçti
Bir çizgi çekerek andım ömür sermayesini
Yine yürek insanüstü idrakten bir yudum içti
Yine duyamaz oldum bir gençlik sesini

Yine öngörüleni gördüm bir gecenin yarısındayım
Bugün uğramadı kapıma her gün sokağımdan üç kez geçen çocuk
Yine ruh nezdinde bir güneş sarısındayım
Yapışıp kaldı pak sayfama o kara boncuk

Yine ulema meclisinden bir ihtiyar bildi
Ömürdü bu onunki gibi geçerdi
Anlatırdı anlamazdım lisanı bilmediğimdendi
Hususunun selefini kara gölgeler seçerdi