Huşu Kimin Haddine

Boynuzları olan sorunlar yine koşarlar üstüme...
Kimin havarisi ki,
en çok acı çekenimizin, tanrı'm...
Huşu mu? o kimin haddine...
İçgüdülerin anarşist dünyasında...
Neşemiz olmasa da birileri neşeden övgüyle bahsetsin...
Bir sanrı perdesinin arkasından...

Var olanlar ise eşit derecede haklı...
Dinginlik, bedensiz kelimeler sarayında...
Kendine gebe olanların üzerinden kaç ay geçti, doğmadılar...

Birkaç mevki satın alınmadı ise anlam pazarından...
Hiçbir avuntu işe yaramaz....
Alkış ise seyircinin kendisine çalınmalı...
Sahnedeki iktidarın rızasıyla...

Zaman güneşin altında eriyen buz kütlesi...
Şimdiye inanmaktansa hiç'e inanmayı tercih etmişim...
Sonum romatikler gibi, dindarca...