Hüsrev Abimiz Şiiri - Niğmetullah Uçar

HÜSREV ABİMİZ

Şanlı bir devletin kavmi sahipsiz
Osmanlı torunu olduk hepimiz
Değerli milletin bir üyesiyiz
Isparta’da doğdu Hüsrev abimiz

Senirkent’li tebrik etti zatını
Evde misafirken koydu adını
Kutladı islamın bayraktarını
Korudu bu yurdu Hüsrev abimiz

Babası Mehmet’le Ebu bekir’e
Annesi Ayşe’yle ta Hüseyin’e
Soyu uzanıyor Hak Resulüne
Hafız torunuydu Hüsrev abimiz

Isparta’dan hacca gitti zenginler
Ali beyt bizde de olsun dediler
Dönerken onları alıp geldiler
Kuranın nuruyda Hüsrev abimiz

Gençlikte dürüsttü Hızır denildi
Beş yaşında aklı kemale erdi
Halka ı zikirde bir yere geldi
Çocukken doluydu Hüsrev abimiz

On yedi yaşında idadi biter
Çanakkale için savaşa gider
Pendik’deki talim iki yıl sürer
Vatanı korudu Hüsrev abimiz

İstiklal harbinde yine teğmendir
Savaşta yunana düşüyor esir
İki sene sonra yurduna gelir
Çok çile doldurdu Hüsrev abimiz

Çocukken rüyada bir deniz görür
Ortasında ağaç gözünde büyür
Deniz çekilirken o ağaç ölür
Baştan görüyordu Hüsrev abimiz

Bir zat gelir kuru ağacı budar
Denizin içinde bir cadde uzar
Şeyhi rüyasını hayıra yorar
Müjde alıyordu Hüsrev abimiz

Bir dokuz yüz yirmi altı yılında
Aradığı ışık yandı Barla’da
Görüşmeden tabi oldu orada
Üstadını buldu Hüsrev abimiz

Üstadın mektubu geldi okudu
Bana talebe ol gelde diyordu
Tereddüt etmeden tam teslim oldu
İşte o diyordu Hüsrev abimiz

Kırkbin metre yolu yaya yürüdü
Barla’nın dışında üstadı gördü
Beraberlik bütün bir ömür sürdü
Has talebe oldu Hüsrev ağabeymiz

Barladan dönerek malını sattı
Hepsini hak yola hizmete kattı
Üstadla yaşadı üstadla yattı
Hakikatle doldu Hüsrev abimiz

Durmadan nurları neşrediyordu
Kominizm önüne set kuruyordu
Zehirli akımdan yurdu korudu
Hep önünde durdu Hüsrev abimiz

Millete manevi yüce kahraman
Onun varlığında kurtuldu vatan
Tecavüz durduran gayretli insan
Çaresini buldu Hüsrev abimiz

Emsal gösterildi tüm abilere
Çok emeği geçti koştu her yere
Elindeydi bütün sevk ve idare
Hizmet ediyordu Hüsrev abimiz

Nur talebeleri mektup atardı
Yerine salimen ulaştırırdı
Üstadı adına cevap yazardı
Hepsini okurdu Hüsrev abimiz

Dokuz yüz kırk iki dünya harbinde
İki sene süren an haricinde
Bulundu sürekli nur hizmetinde
Nurları korudu Hüsrev abimiz

Büyük kafaları gördü gaflette
Küfrü hayal etti çürük direkte
İman kalesini tuttu yüksekte
Sürekli koşturdu Hüsrev abimiz

İdam talebiyle çok yargılandı
Kırk yedi yıl çile çekti dayandı
Takibe tazyike derde katlandı
Zehirden kurtuldu Hüsrev abimiz

Dünya cihetiyle varlıklı biri
Cetlerinde vardı çok zenginleri
Karşısına aldı hep dinsizleri
Heybetli vakurdu Hüsrev abimiz

Hapislerde geçti güzel yılları
Hazırladı bütün müdafaları
Her zaman savunda yaydı nurları
Üstadın koluyda Hüsrev abimiz

Bin dokuz yüz yetmiş yedi yılında
Halıka kavuştu oruç ayında
Mezarı sevdiği Isparta’sında
Ömrünü doldurdu Hüsrev abimiz

Tevafuklu kuran onun eseri
Muhafaza etti risaleleri
Yaşayışı bize hizmet rehberi
Hakiki bir kuldu Hüsrev abimiz

Niğmetullah UÇAR
Korkuteli
28.07.1996