Hüsranlı Günlerim Şiiri - Sucay Solmaz

Bahtım yazılmış ezelden kara
Dikildi kalbime bir vurgun yara
Dertlerim bitecek sandım, bir ara
Bitmeden boğdu beni hüsrana

Hep ağladım acıyla hiç gülmeden
Kahredip hayata kurtulsam elinden
Dertlerimi silip atsam şu kalbimden
Atmadan boğar beni hüsrana

Geçmiyor hasret dolu günlerim
Gülmüyor özlem dolu kalbim
Acıları unutup bende gülmek isterim
Gülmeden boğar beni hüsrana

Kadere bağlanıp kaldım hayattan mahrum
Hiç gülmeyecek mi bana şu bahtım
Hicran dolu kalbimle bekler dururum
beklemeden boğar beni hüsrana

01 Ağustos 1989