Hüsranla acıya gün doğdu artık

Mutluluğun gözü kör oldu şimdi,
Hüsranla acıya gün doğdu artık.
Mutsuzluk özde ruhumuza sindi,
Gönül bizi hicrana boğdu artık.

Sözde virane gönlümü il yaptım,
Sevda üstüne lisan-ı dil yaptım.
Derdi bağrıma basıp gül yaptım,
O da aşkı kıskanıp koğdu artık.

Kafayı takıp düşünme yarına,
Daha fazla dalmayalım derine.
Üstümüze gökten sevgi yerine,
Yürekleri yakan kar yağdı artık.

Gönül sevdiğine darılıp küstü,
İçimde ayrılık rüzgarı esti.
Sevdamız kalplerden umudu kesti,
Hayallerim boynumu eğdi artık.

Yusufun tasası aklımı aldı,
Gönülde duygularım yetim kaldı.
Yitik sevdalarım galebe çaldı,
Sevda yası hayata değdi artık.