Üşümenin sebep siz tenimize dokunduğu
o işitilmeyen, o sezgiden kabil, o yüce
o bütün benliği çepe çevre saran ruh’u mu!
İdrak’in en yüksek huzurundayım,
üşüyorum,
tek bir hücremin mikrop derdi yokken;
baştan aşağı, aşağıdan yukarı
bir sıtma halinin vakası gibi, nöbetteyim doktor.
Hekimlik bir şifanın bilgisi sende,
bende bir tutam duygunun nükte’si ile
arşa giden bir yüksek ateş ki
gel, çöz şu işi doktor. Bu yürek acze düşmeden
bu, buz içinde yanana hayret
öyle şaşkın ve anlamazca, bakıp ta
zaman geçirme ne olur doktor!
Hüsranım için yaz bir reçete.
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 19:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Issız şairler sitesi mi kurmalı acaba
Bu memlekette ölmeden fark edilmiyor
Sizin anlayacağınız her alan da kutuplaşma var
Galiba gençlerin büyümesinden korkuyorlar
Yola devam harikasın! ....
TÜM YORUMLAR (1)